Ouderendag 8

24 maartWoonzorgcentrum Raffy – Breda

Een enorme opkomst met druk verkeer van scootmobiels, rolators en rolstoelen. Het is passen en meten om iedereen in de zaal een plekje te geven. Gelukkig zijn er genoeg helpende handen om alle ouderen van koffie,  thee en spekkoek te voorzien en een praatje te maken. 

Al 25 jaar staat ‘Ena en de vissen’ hier in de boekenkast, horen we van Magda Wallenburg, die de middag inleidt. Leuk, want het boek is inmiddels een collectors item geworden. En vanaf vandaag kan hier de dvd van het filmverhaal in de boekenkast aan worden toegevoegd.

Het filmverhaal wordt enthousiast ontvangen en de aftitelsong ‘Lembé lembe’ door mensen herkend en meegezongen. De aankondiging dat Raffy de link van het kosteloos te delen filmverhaal toegestuurd krijgt en dus door kan mailen aan de bewoners en andere geïnteresseerden wordt goed onthaald. Zo kunnen de ouderen het weer doorsturen naar hun familie en kleinkinderen. Toch zijn er ook bewoners die door het kijken – ook al is het een heel ander verhaal -  in gedachten teruggaan naar hun moeilijke vertrek uit Indië of hun verblijf in een Jappenkamp, een periode uit hun leven die op verschillende momenten toch weer bovenkomt.

Na een pauze met drankjes en hapjes is het tijd voor muziek. Zangeres Mary …… introduceert de band en laat weten hoeveel ze van Raffy houden en dat iedereen die nog ouders heeft zich gelukkig moet prijzen. Een mening die door iedereen gedeeld wordt.

Voor ons als bezoekers is het duidelijk dat Raffy een bijzonder en gastvrij huis is. Ruim 200 vrijwilligers, horen we, zijn er voor alle projecten in en rondom Raffy. De betrokkenheid is groot. Ook zien we een verscheidenheid aan verzorgers waaronder ook jonge verzorgers uit Indonesië die hier werken. Dit woonzorgcentrum voor Molukse en Indische ouderen probeert het waardevolle en vertrouwde van de eigen cultuur in ere te houden. Deze cultuurgebonden gedachte is terug te vinden in zowel de aankleding van het huis, de activiteiten, de maaltijden als de manier waarop de medewerkers zich opstellen. Persoonsgerichte zorg staat bij Raffy hoog in het vaandel. In een interview met projectleider persoonsgerichte zorg Cantal van Vliet lezen we: ‘Bij persoonsgerichte zorg is het belangrijk om de aandacht te verleggen van taken en tijd naar wat een bewoner nodig heeft. Hoe komt hij meer tot zijn recht en krijgt hij eigen regie? Je ziet dat medewerkers meer vanuit de bewoner denken en minder vanuit hun taak. Bij Raffy werd altijd al veel tijd aan eten besteed. Op de verpleegafdeling is daar nu nog meer aandacht voor’.

Raffy  vormt samen met de locatie Lâle (Turkse ouderen) één woonzorgcentrum. In de buurt van Raffy bestaat voor alle, ook niet-Molukse of Indische wijkbewoners, de mogelijkheid om te komen wonen in kleine wooneenheden van maximaal zes personen. Daarnaast biedt Raffy zorg en dienstverlening in de wijk Driesprong vanuit buurthuis Toma en de Schoklandstraat. Daarnaast is het mogelijk om voor ouderen een maaltijdbezorging aan huis te krijgen waarbij je kunt kiezen tussen een Hollandse of Indische maaltijd.

De zaal waar we de presentatie houden grenst aan de tuin met een enorm terras met in de hoek een kas met een grote mix aan mooie planten. In de tuin ligt een plaquette met de tekst: 8 dec 1941- 27 dec 1948. Ter nagedachtenis aan alle mannen, vrouwen en kinderen die gestorven zijn ten gevolge van de Japanse bezetting en de Bersiapperiode in Nederlands-Indië.

Dit is een plek die voor bijna alle bewoners lopend en in rolstoel goed bereikbaar is en waar op 15 augustus bloemen worden gelegd en herdacht wordt.

Een beeld van marmer en gletsjerkeien, gehakt door Jos Haman, staat symbool voor de bescherming die Raffy geeft aan zijn bewoners met in de hoek het prachtige gedicht van Leo Vromans.